میرنیوز
به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به توکیو، یکی از جذابیتهای همه رویدادهای ورزشی شور و هیجانی است که از سوی تماشاگران حاضر در ورزشگاه به بازیکنان و ورزشکاران منتقل میشود تا رقابتی جذاب و تماشایی تر را به نمایش بگذارند.
اتفاقی که در رویداد بزرگی چون المپیک نمود بیشتری دارد و حضور تماشاگرانی از سراسر دنیا باعث دلگرمی بیشتر ورزشکاران و رقم خوردن رقابتی هیجانیتر میشود. اما در سی و دومین دوره بازیهای المپیک که به میزبانی توکیو برگزار میشود، یک افسوس همیشگی وجود دارد؛ «غیبت تماشاگران».
هر چند در مراسم افتتاحیه هم جای خالی تماشاگران کاملاً احساس میشد و این رویداد نمایشی و جذاب بدون هیجان داخل ورزشگاه برگزار شد و دیگر خبری از صدای تشویقها و سروصدای آنها نبود، اما با شروع رقابتهای دوومیدانی این خلا بزرگ بیشتر احساس شد.
رقابتهای دوومیدانی از صبح روز جمعه در حالی به میزبانی ورزشگاه ملی توکیو آغاز شد که این ورزشگاه خالی از تماشاگر بود و با ماکتها و نمادهایی از تماشاگران پر شده بود. اتفاقی که دیگ جوشان در هنگام برگزاری مسابقات دو ۱۰۰ متر را به یک جعبه سرد و بی روح تبدیل کرده بود!
شیوع کرونا و گسترش آن ژاپنیها را وادار به گرفتن این تصمیم کرد و هر چقدر آنها تلاش کردند تا بتوانند حداقل تماشاگران خودی را در ورزشگاهها داشته باشند اما در نهایت تصمیم گرفتند تمام رویدادهای ورزشی بدون حضور تماشاگران برگزار شود.
خلا بزرگ تماشاگران هر چند در همه رشتهها آزار دهنده است اما این آزار در ورزشگاه محل برگزاری مسابقات دوومیدانی بیشتر و سنگینتر است. خصوصاً در مسابقات دو ۱۰۰ متر مردان که یکی از جذابترین رقابتهای تمام المپیک است این خلا بیشتر احساس خواهد شد.
قطعاً غیبت تماشاگران که هیجان و انرژی زیادی را به ورزشکاران منتقل میکنند روی عملکرد ورزشکاران و دوندهها هم تاثیرمنفی خواهد گذاشت چرا که حداقل برای قهرمانان دیگر کسی نیست که بتوانند پس از اول شدن شادی شان را با آنها تقسیم کنند.
منبع : خبرگزاری مهر
مغازهای که هر سال موکب میشود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیمکره!
دلتنگها یکدیگر را پیدا میکنند/ کربلاییشدن بدون نیت قبلی!
خوشرویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیبالله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندانبان/ پارک و هتل نمیخواهیم؛ درختها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی!
ماجرای شلغمهای یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دستهایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خطنویسی روی خط عاشقی!
وامهای راحتالحلقوم و ضمانتهای ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!
بازندگان کنکور!
جایی برای درمان درد دیدن!/ چشمها؛ قدردان دستهای روشناییبخش
چگونه دختران دهههشتادی محله بانی برگزاری یک مراسم ازدواج شدند؟
جهانشهر علوی/ غم و شادی شیعیان به هم گره خورده است
فعلا حرف خواب و خوراک نباشد؛ بعد از مراسم همه سِرُم میزنیم!
«چند قطره باران» بر گونه آرزوهای کوچک/ پیتزای مهربانی بدون عکس!
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی مدرن از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
کارت شما مسدود است!/ زخم رفتارهای سلیقهای با مهاجران
عروسی که صبح ازدواجش دوید/ میگفتند قدت کوتاه است، برو یک رشته دیگر!
عکاسان خبری، دشمن کسی نیستند!/ ثبت تاریخ از دل آتش تا قلب کرونا
غنیسازی با خلوص بالا برای رفع تحریم است/همچنان با آژانس بینالمللی انرژی تعامل داریم
چرا راه آهن رشت - آستارا کلیدیترین پروژه ریلی کشور است؟