میرنیوز
چگونه دختران دهه‌هشتادی محله بانی برگزاری یک مراسم ازدواج شدند؟
2023-07-16T10:54:01+03:30
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه «همشهری» به سراغ یکی از محله‌های تهران رفت که در آن دختران دهه هشتادی با برگزاری مراسم عروسی از آغاز سنین نوجوانی باعث و بانی امر خیر می‌شوند. متن کامل این گزارش به شرح زیر است:
١٦-١٧ سال بیشتر ندارند. کلاس هشتم مدرسه بتول وفا هستند. دانش‌آموزانی معمولی مثل خیلی از همسن و سال‌های خودشان؛ تفاوت فقط این است که به فعالیت‌های گروهی، از آن دست فعالیت‌هایی که یک جورایی به شهر و شهروندانش مربوط است، علاقه دارند.
همشهری آنلاین-نصیبه سجادی: دهه‌هشتادی‌های منطقه ما در کنار آن که بهترین دوران زندگی‌شان به درس و مشق می‌گذرد؛ قرآن را به زیبایی تلاوت می‌کنند، آموزش مجری‌گری می‌بینند و در یک کلام مهارت‌های‌شان را بیشتر می‌کنند چون می‌دانند در یک جایی در زندگی به دردشان می‌خورد، مثل همین مدتی پیش که از آنها خواسته شد که برگزاری مراسم عروسی یک زوج جوان را بر عهده بگیرند و صفر تا صد کار را خودشان انجام دهند که الحق و والانصاف روسفید بیرون آمدند.
صبا، ریحانه، نیلوفر، آتنا، مریم، آوا، کیمیا، فاطمه و… همه دانش‌آموزان یک مدرسه هستند، مدرسه بتول وفا در منطقه ٦ تهران. یا ساکن خیابان نصرت هستند یا انقلاب و یوسف‌آباد. محل زندگی‌شان فراتر از این محدوده نیست. از همین جا هم دعوت می‌شوند برای انجام کارهای گروهی. فاطمه، نماینده‌شان است که از بین خود انتخاب می‌کنند تا با ما حرف بزند. فاطمه آرام و شمرده اول از خودش می‌گوید و اینکه درس خواندن اولویتش هست و سنتی‌پسند است، هم در غذا هم در نحوه پوشش.
بعد هم سریع دنباله ماجرا را می‌گیرد. می‌گوید: «از سازمان، مدرسه یا فرهنگسرایی اگر با ما تماس بگیرند برای انجام کارهای عام‌المنفعه، کارهایی که نفعش به مردم و ساکنانش می‌رسد، حتماً مشارکت می‌کنیم چون با این کار هم تمرین زندگی می‌کنیم و هم اعتماد به نفس‌مان بالا می‌رود. همان اعتماد به نفسی که رئیس فرهنگسرای سرو می‌گوید: «دهه هشتادی‌ها با تکیه بر آن می‌توانند در پست‌های مختلف سکاندار اداره کشور شوند.»
میزبانان دهه هشتادی یک مراسم بزرگ
جمع ١١ نفره‌شان وقتی دعوت می‌شوند به سرا تازه می‌فهمند که باید کاری کنند کارستان و آن هم برگزاری یک مراسم عروسی است که اگرچه ساده و بدون تشریفات است، ولی از حیث آماده‌سازی و پذیرایی از مهمانان کم از مراسم‌های دیگر ندارد. فاطمه این را می‌گوید و ادامه می‌دهند: «درست است که معمولاً در برگزاری بیشتر مراسم‌های مدرسه مشارکت داریم، ولی این اولین‌بار بود که تشریفات یک عروسی بر عهده ما گذاشته شد.» با همکاری مدیر سرا، خانم نوری جلسه‌ای تشکیل می‌دهند و وظایف را بین خود تقسیم می‌کنند.
وقتی کارها با مشورت پیش می‌رود
روز قبل مراسم به سالن سرا می‌روند و با مشورت با همدیگر یکی‌یکی کارها را پیش می‌برند؛ تزئین سفره عقد، سالن عروسی، چه کسی پذیرایی کند، انتظامات به چه نحو انجام شود، چه کسی شعر بخواند، کی موسیقی نواخته شود همه و همه را با مشورت هم که مشخص و نهایی می‌کنند و آماده می‌شوند برای فردا که روز سخت و حتماً جالبی برای‌شان خواهد بود. همانی که فاطمه می‌گوید: «گاهی یک کار را چند بار انجام می‌دادیم خوب نمی‌شد انقدر انجام می‌دادیم تا خوب شود. استرس داشتیم که آن را با صحبت با هم حل کردیم. همه کارها را با مشورت هم پیش بردیم بخصوص چیدن سفره عقد که کجا پهن کنیم؛ در سالن مراسم که همه ببینند یا اتاقی جدا.»
آرزوی خوشبختی
سالن پر است از مهمانانی که هر یک به طریقی از برگزاری مراسم باخبر شده‌اند. صدای دست و کل و شادی از هر طرف شنیده می‌شود. عقد عروس و داماد که خوانده می‌شود فاطمه و دوستانش که به خوبی از پس کارها برآمده‌اند شروع می‌کنند به پذیرایی از مهمانان و کام‌شان را با شربت و کیک و لبخندهای شادشان شیرین کردن. مهمانان همه خوشحال و خندان با آرزوی خوشبختی برای عروس و داماد خداحافظی می‌کنند.
تا جشنی دیگر بدرود
دهه‌هشتادی‌های شاد و پر انرژی محله ما، اما می‌مانند تا باقی کار را هم پیش ببرند و سالن را تحویل دهند تا روز بعد و جشنی دیگر که از مدرسه، فرهنگسرا و یا هر سازمانی تماس بگیرند و مثل همیشه باز هم بخواهند که در برگزاری مراسم ازدواجی دیگر به آنها دست یاری بدهند؛ مراسمی که این‌روزها به خاطر هزینه‌های سنگین و سختگیری جوانان می‌رود که به یک خاطره دور تبدیل شود.
منبع : خبرگزاری مهر
کلمات کلیدی : میرنیوز جشن عروسی دهه هشتادی ها ازدواج
اشتراک گذاری :
آخرین اخبار مجازی
مغازه‌ای که هر سال موکب می‌شود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیم‌کره!
دلتنگ‌ها یکدیگر را پیدا می‌کنند/ کربلایی‌شدن بدون نیت قبلی!
خوش‌رویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیب‌الله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندان‌بان/ پارک و هتل نمی‌خواهیم؛ درخت‌ها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسه‌های نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسه‌های نظامی!
ماجرای شلغم‌های یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خط‌نویسی روی خط عاشقی!
وام‌های راحت‌الحلقوم و ضمانت‌های ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!
بازندگان کنکور!
جایی برای درمان درد دیدن!/ چشم‌ها؛ قدردان دست‌های روشنایی‌بخش
جهان‌شهر علوی/ غم و شادی شیعیان به هم گره خورده است
فعلا حرف خواب و خوراک نباشد؛ بعد از مراسم همه سِرُم می‌زنیم!
«چند قطره باران» بر گونه آرزوهای کوچک/ پیتزای مهربانی بدون عکس!
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی مدرن از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
کارت شما مسدود است!/ زخم رفتارهای سلیقه‌ای با مهاجران
عروسی که صبح ازدواجش دوید/ می‌گفتند قدت کوتاه است، برو یک رشته دیگر!
عکاسان خبری، دشمن کسی نیستند!/ ثبت تاریخ از دل آتش تا قلب کرونا
غنی‌سازی با خلوص بالا برای رفع تحریم است/همچنان با آژانس بین‌المللی انرژی تعامل داریم
چرا راه آهن رشت - آستارا کلیدی‌ترین پروژه ریلی کشور است؟
چرا راه آهن رشت - آستارا کلیدی‌ترین پرژه ریلی کشور است؟