میرنیوز
به گزارش خبرگزاری مهر، جام جم نوشت: در راستای تحلیل و تأویل اثرات اجتماعی و کارکردی کرونا قصد دارم در این نوشته از منظری دیگر به ذکر چند نکته بپردازم:
دارایی، مرگ و زندگی: در قدیم میگفتند بعد از مرگ هیچ دارایی و ثروتی به کار متوفی نخواهدآمد و البته این پند حکیمانه صرفاً با چشیدن طعم مرگ برای افراد جاری میشد و اطرافیان هم در حد چند روزاین واقعیت را مزمزه میکردند اما در این ایام کرونا به ما آموخت که میشود حتی در زمان حیات هم مال، اموال، دارایی و ثروت به کار کسی نیاید وآدمها چارهای به جز زندانی کردن خود در محدودترین حالت، آن هم نه به اراده دیگران بلکه کاملاً اختیاری و داوطلبانه نداشته باشند.
ثروت: ازطرف دیگراز قدیم این آموزه بسیار در گوش نسلها خوانده شده است که مال دنیا یا اساساً پول مثل چرک کف دست میماند. نباید هدف و مقصد انگاشته شود، ولی واقعیت این است دیگر کسی گوشش به این حرفها بدهکار نیست و در رجحان ثروت به علم تقریباً برای کسی جای تردیدی باقی نمانده است… ولی شاید امروز با وجود کرونا بتوان به این باور رسید که واقعاً بین غنی و فقیری تفاوت چندانی در کار نیست و اساساً در تحصیل مال و میزان آن، نوع، چگونگی و شیوه جمع آوری آن مطرح است نه مقدارآن.
شیوه درآمد: در این میان معتقد شدیم درآمد حاصل از احتکار، نان به نرخ روزخوری و دولاپهنافروشی کثیفترین درآمد عالم است و اساساً چنین ثروتی نباید احترامی به دنبال داشته باشد و واقعاً اشخاص بی فضیلت، صرف داشتن دارایی و ثروت به هیچ وجه نباید محترم دانسته شوند. حتی میتوان یا باید به برخی ثروتها شک کرد! ثروتهای افسانهای بادآورده بدون آنکه پای تحصیلی، سوادی، هنری، خلاقیتی، دستاوردی، ابداعی و نهایتاً زحمتی در میان باشد. نیک مبرهن است دلایلی چون هوش اقتصادی، فرصت طلبی و دانش اقتصادی اساساً به هیچ آدمی فرصت و امکان حصول داراییهای افسانهای و بیشمار را نمیدهد و به یقین باید در فرآیند تحصیل اینچنینی اموال راه غیرصواب، موذیانه یا حداقل سوءاستفاده از نادانی و سادگی مردم مطرح باشد. نتیجه اینکه دیگر جامعه نه تنها نباید برای ثروت و ثروتمندان (تاکید میکنم از نوع افسانهای وبیحساب و غیرعقلی) ارزش قائل باشد، بلکه باید به ثروتشان شک کند.
ونهایتا کرونا به ما آموخت: برای سلامت، خوشبختی و آسایش خود نیاز به سلامت، خوشبختی و آسایش جمعی داریم. در حقیقت بدون منافع جمعی منفعت انفرادی معنایی احمقانه دارد.
منبع : خبرگزاری مهر
مغازهای که هر سال موکب میشود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیمکره!
دلتنگها یکدیگر را پیدا میکنند/ کربلاییشدن بدون نیت قبلی!
خوشرویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیبالله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندانبان/ پارک و هتل نمیخواهیم؛ درختها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی!
ماجرای شلغمهای یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دستهایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خطنویسی روی خط عاشقی!
وامهای راحتالحلقوم و ضمانتهای ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!
بازندگان کنکور!
جایی برای درمان درد دیدن!/ چشمها؛ قدردان دستهای روشناییبخش
چگونه دختران دهههشتادی محله بانی برگزاری یک مراسم ازدواج شدند؟
جهانشهر علوی/ غم و شادی شیعیان به هم گره خورده است
فعلا حرف خواب و خوراک نباشد؛ بعد از مراسم همه سِرُم میزنیم!
«چند قطره باران» بر گونه آرزوهای کوچک/ پیتزای مهربانی بدون عکس!
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی مدرن از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
کارت شما مسدود است!/ زخم رفتارهای سلیقهای با مهاجران
عروسی که صبح ازدواجش دوید/ میگفتند قدت کوتاه است، برو یک رشته دیگر!
عکاسان خبری، دشمن کسی نیستند!/ ثبت تاریخ از دل آتش تا قلب کرونا
غنیسازی با خلوص بالا برای رفع تحریم است/همچنان با آژانس بینالمللی انرژی تعامل داریم
چرا راه آهن رشت - آستارا کلیدیترین پروژه ریلی کشور است؟